nickelback

gittikçe sertleşen güzel bir tarzları vardı aslında. the long road albümünde pek gitar soloları olmayan ama oldukça gaz ritimlerle bezenmiş kafa sallamaya teşvik edici şarkılar, güzel sayılabilecek sözlerle bezenmişti. all the right reasons’da ise çıtayı biraz daha yükseltip bazı şarkılarda sertliğin dibine vurmuşlar hatta side of a bullet şarkısında dimebag darrell’ın bir solosunu duyma imkanımız olmuştu. photograph, savin’ me, if everyone cared gibi çok hoş slow parçalar da yok değildi. fakat son albümde tarzlarını baya değiştirip alternatif ve grunge arası garip bir şey yapmışlar, olmamış nickelback be. eski albümlerde bob rock gazlıyordu demek bunları, zaten chad james hetfield hayranı bir adam. son albüme bakarken prodüktör olarak mutt lange’i görünce tamam ya diyorsunuz zaten.