time

roger waters imzası taşıyan ve richard wright’ın rahmetli oldugu bu günlerde dinlenesi ve ders alınası bi parça. şarkının temposu da sözleriyle aynı şeyi anlatmakta.sert ve güçlü bi müzik havasında bir genci tasvir eden şarkı sona dogru yaklaştıkça hızını kaybeder ve pink floydun o depresif havasına girer ve dinleyeni de bu havaya sokar.biz zamanın içerisinde birilerini beklerken zaman kimseyi beklemez. sona geldigimizde de ölümün bize gülerek mi gelecegini yoksa çıplak mı gelecegini düşünürüz ama o geldiginde biz coktan gitmiş oluruz.işte böyle...