geçenlerde beni çok fena yakalamış olan dert. kahve limon mu içmedim, avuç avuç çay m çiğnemedim, aspirinli sodalar mı kolalar mı yuvarlamadım,2 gün sadece kepekli bisküvi bile yedim. ağzımda bile su kalmadı artık ama bana mısın demedi arkadaş.akmerkezin fiskiyeli havuzu yanında gölet kalır. 5 gün kadar falan sürdü baya bi korkuttu. şimdilerde düzelir gibi ama hiçbirşey eskisi gibi değil. kendimi tanıyamıyorum. yemediğim şeyleri görüyorum. korkuyorum. acaba geceleri kalkıyorum da uyurken o kebap senin bu çiğköfte benim takılıyorum gene mi yatıyorum diyorum . anlamıyorum. düşman başına.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?