aşk

aslında aşk diye bişey yoktur.sadece insanın içindeki bi eksikliktir.unutmak için uğraşılmadığı zaman kendiliğinden kaybolan şeydir.lakin sevgiden yoksun kalanlar için büyük problemlere sebep olabilir.felsefe hocamız "küçüklüğünde anne-babadan yeterli sevgiyi/ilgiyi alamayan insanlar ergenlik döneminde aşık oldukları insana normalden çok daha fazla bağlanırlar." demişti.buda aşkın aslında bilinenden ayrı bi sebepten dolayı ortaya çıktığının göstergesidir.daha öncede söylediğim gibi bi eksiklikten dolayı ortaya çıkar.aşık olunan kişiyi özel kılan aslında hiç bişey yoktur.yapılan bi anketin sonuçlarını nakledeyim;deneklere hayallerindeki insan profilleri(fiziksel özellikleri,vs.) sorulmuş.daha sonra aşığım dediği insanın profiliyle karşılaştırılmış.büyük oranda tutmamış iki profil birbirini.yani bi çok insanın "güzelliğin için değil,sen olduğun için seviyorum seni." dediği doğrudur.peki ya rüyalarda veya baktığımız herhangi bi yerde onu görüyorsak buda aşk değil midir?ben buna heves diyorum.çünkü sürekli olacak bişey değil zaten.her gördüğünde tüyleri diken diken etmesi ise yine hevese girer.mutlu olmak için tek yol adı konmuştur şahıs için ve mutlu olmak için başka yolu yoktur.her şey psikolojide biter.yani her şey insanın kendisinde biter.onun bize yaptığı bişey yoktur aslında.nasıl istiyorsan öyle görürsün.