stella

başın sağolsun diyemedim hiç hep zoruma gitti, en sevilenleri kaybetmenin ağır acısı zamanla daha acımasız yapıyor insanı, sonraları ağlayamıyorsun mesela kahkahalar atarak gülemiyorsun, uzun süre gülmek, konuşmak çoğu zaman boş geliyor. ama yanında her düştüğün de kaldırmasa da uzaktan seviyorsun, yalnız kaldığın her an konuşuyorsun onunla ve yanında olmasa da o anne hep koruyor seni, tanışmıyoruz ama eminim senin gibi bir çocuğu olduğu için hep mutlu olmuştur ve hep seni izliyordur...