asla

kafamı karıştırmayı , beni hayatından soyutlamayı hep başardın. kaç kere üzdün , kaç kere kırdın , kaç kere ağlattın? ama ben seni hiçbir zaman silmeyi başaramadım.
sen nereye gitsen başın sıkıştığında sığınacağın bir liman , çalacağın bir kapının olduğunu bilmiyordun ama öyleydim.
onlar sana yüklendikçe ben savunmaya geçtim. öte yandan sana inanmama savaşı veriyordum tabii. ilk gün dayandım , 2. gün sabrettim , 3. gün bahaneler buldum ve 4. gün falan.. ama senin benim içimde çok büyük bir yerin olduğunu ben değil herkes biliyordu. ve son kez sana güvenmeyi seçtim.
tüm bu yazdıklarım bir daha dönebileceğinin habercisi değil , geçmişimde ne büyük bir yerin olduğunun göstergesidir. seni her koşulda sevebilirim. hatta kendimden çok emin konuşabilirim ki , senden sıkılmam. ama bir daha affetmem.