arapça "nahr" kelimesinden türemiştir. nahr, boğazlamak, kesmek anlamlarında kullanılır. kelimenin "intihar" şekliyle dilimizde kullanımı tanzimat dönemine rastlar. bu döneme kadar hiçbir kaynakta intihar eylemine karşılık olarak kullanılan kelime yoktur. zira insanın kendi kendisini öldürmesiyle bir başkasını öldürmesi arasında fark görülmemiştir. her ikisi de cinayet sınıfına girer.
bu dönemden sonra kullanılmasının sebebiyse batı dillerinden yapılan tercümelerden kaynaklanır.
intiharın cinayet addedilmesi batı için de geçerliydi. intihar eden kişi suç işlemiş sayılır ve cesedine çeşitli şekillerde idam metodları uygulanırdı.
batı dillerine, latince "sui homicido" kökünden türeyerek suicide şeklinde takriben 17. yüzyılda yerleşmiştir. özellikle shakespeare’in eserlerinde intihar etmiş kahramanları görmek mümkündür.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?