yaran fıkralar

çocuk, dedesine sormuş,

-dede, ninemle kaç yıldır evlisiniz?
-40 yıldır evlat
-peki ama dede, ben sizin kavga ettiğinizi hiç görmedim. bunun sırrı nedir?
-otur anlatayım evlat. bu biraz uzunca bir hikaye. evlat, biz ninenle evlendiğimizde, elde avuçta bir şey yoktu, kimsem de yoktu. nineni, bizimkinden oldukça uzak bir köyden aldım. nikahımız kıyıldı. benim at arabasina, nenenin 3-5 eşyasını attık ve bizim köyün yolunu tuttuk.yolda benim atın ayağı sekti ve tökezledi. ben, "bu biiir" dedim. devam ederken bir daha tökezledi, ben, "bu ikiiii" dedim. köye daha epey yolumuz vardı, bizim atın ayağı bir daha tökezleyince "bu üüüüüççç" dedim ve çektim belimden pitonu, atı orada vurdum. ben atı vurunca, ninen başladi söylenmeye, "biz nasıl gidicez şimdi, niye durup dururken atı vurdun, sende hiç akıl yok mu, bu eşyaları nasıl götüreceğiz" diye... ben de döndüm ninene "bu biiir" dedim. o gün bugündür gül gibi geçinip gidiyoruz işte evlat.sır bu.