nevrotik sayıklamalar

sormak istiyorum kendime, nasıl, niçin kayboldum? we ne kadar uzaklaştım
hayattan? peki geri dönebilecek miyim? yoksa bu sonsuz karanlıkta mı bitecek her şey?! we bir sigara daha sarıp, derin bir kafa daha alıcam! ağlamalıyım, rahat olmalıyım. ağlamayı hak ediyorum! belki gülmeye değil ama ağlamayı hak ediyorum. cewap weremiorm neden! tüm sorular cewapsız kalıyor! ayılıyorum ve gene sizden biriymiş gibi davranıyorum!farklı olmanın sıradanlıpını yaşamak istemiyorum artık! başka, bambaşka olmak istiyorum! hayata dönebilsem… gerçekten güzel olacak…
yürüyorum amaçsız. nerden geldiğim ya da nereye gideceğim hakkında en ufak bir fikrim olmadan. ceplerimde tüm günahlarımla yürüyorum sadece simsiyah sokaklarda. bunu istiyorum. buna ihtiyacım war şuanda. yürümek… gözümü açacak gücüm kalmayana dek yürümek. we ele geçirmek istiyorum hayatı, yaşadığımı hissettiğim anda! bitmek, kapanmak, yıkılmak istiyorum simsiyah sokaklara kanlar içinde! hala umudum war. belki uyandığımda aydınlanır her yer. kendimi mi kandırıyorum yoksa. bu karanlık hiç kalkmıcak sokaklardan belki de… ama yine de yürümek ve yıkılmak istiyorum! belki, belki tekrar gözümü açtığımda aydınlanır her yer. ve bulurum kendimi bir kaldırımda, kanlar içinde! günahlarım gene cebimde! yürümek istiyorum şimdi! tüm gücümle yürümek!
karanlık sonsuz, karnlık soğuk, karanlık yalnız benimle! seninle paylaşıyorum yalnızlığımı! titriyoruz 2miz de! taşıyamıyoruz ama güçleniyoruz, büyüyoruz. bunu ancak beraber yuapabilirz. ancak 2miz yenebiliriz yalnızlığı! hadi! önce sen! tüm gücünü topla ve yarat güneşi yeniden! çünkü sen olmadan anlayamazdı kimse güneşin nekadar parlak olduğunu! kimse anlayamazdı değerini, kaybetmeden!!!!