bugdayın türküsü

shevek
halkım ben, parmakla sayılmayan

sesimde pırıl pırıl bir güç var
karanlıkta boy atmaya
sessizliği
aşmaya yarayan

ölü, yiğit, gölge ve buz, ne varsa
tohuma dururlar
yeniden
ve halk, toprağa gömülü
tohuma durur bir yerde
buğday nasıl
filizini sürer de
çıkarsa toprağın üstüne
güzelim kırmızı elleriyle

sessizliği burgu gibi deler de

biz halkız, yeniden doğarız
ölümlerde.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol