askerde yaşadığım en büyük sıkıntılardan bir tanesi bitmek tükenmek bilmeyen telefon kuyruklarında zaman geçirmekti.bana ve diğer askerlere bu sıkıntıyı yaşatan belli başlı şahsiyetlerden bir tanesi vardı ki telefonu ele geçirdiği zaman bitmek tükenmek bilmeyen görüşmeler yapar ve çoğu zaman bir çok kişinin (hadi bir çok kişiyi siktiredip şahsım adına konuşayım) sıçarım böyle işin içine diyerek sırasını bırakıp gitmesine neden olurdu bu insanoğlu.aradan geçen zaman içerisinde gözüme çarpan bir durum oldu ki bu eleman benim telefon sırası beklemediğim zamanlarda da sürekli telefonla görüşüyordu.telefonun yakınından geçtiğim her on seferin en az yedi hatta sekizinde bu arkadaşı telefonla görüşürken görüyordum.bu durum safkan bir türk oluşumun etkisiyle bendenizde "lan bu herif kaç para harcıyor acaba telefon kartına" merakının doğmasına neden oldu.ancak bu merak duygusunun üzerinde fazla durmadım.sonuçta adam yuzde doksandokuz sevgilisiyle konuşuyordu ve tüm parasını bu olaya harcayabilirdi doğal olarak.ancak benim de kendime göre iyi kötü bir sevdiğim vardı ve bizim görüşmelerimiz beş dakikayı geçemiyordu hiçbir zaman.bunu ilişkimizin monotonluğuna verdim.verdim vermesine ama askerliğin bünyemde neden olduğu malaklaşma durumu benim içimde bu sefer de "lan taraflarından biri her gün aynı şeylerin tekrarlandığı bir müessese olan askeriye mensubu bir er olan iki sevgili hergün saatlerce ne konuşur" şeklinde merak doğmasına neden olmasın mı?eh dedik ya askeriye malaklaştırmış bir kere,düştü bu merak benim içime ne yazık.ne yapıp ne edip bu aşağılık suçu işlemeli,bu ikisinin ne konuştuğunu öğrenmeliydim.taburda edinmiş olduğum çevrenin bana sağladığı olanaklardan yararlandım ve bir gün söz konusu eleman yine telefon başındayken haber merkezinden bunları dinlemeye karar verdim.dinlemeye başladığım anda çocugun fısıldayarak "şuanda içinde gidip geliyorum" dediğini duydum,normalde asker ortamında bu tip şeyler bulunmaz nimet tadında mevzularken o an sanki gerçekten sevişen bir çiftin odasına bodoslama girmiş bir öküz gibi hissettim kendimi ve hemen hattan çıktım.eleman telefonda sevgilisiyle resmen sevişiyordu,hem de arkasındaki kuyrukta onca asker beklerken.aralarındaki ilişki nasıl bir zihniyetin ürünüydü,bu çocuk askerliği neden uzatmıştı,benim yaptığım ne korkunç bir bok yemekti bilemedim ondan sonra.telefonda sevişmek gibi yüzeysel bir mevzuya hem askerlik anısı anlatmaya bayılan bir hırbo hem de itirafta bulunan itiraf com kullanıcısı tadında bir açıklama getirmiş olmaktan utanç duymaktayım.mağmaya bir kişilik bilet lütfen,mümkünse bayan yanı olsun.
(bkz: sıçıp sıvamak)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?