fırtına öncesi sessizlik hakimdir önce ortamda.sonra sessiz ve derinden gelir terk edilme..terk eden içn belki sölesem de kurtulsam derdi vardır ama ya terk edilen..hazindir sonu.nefes almakla alamamak arasında kalmıştır o.daha dün mutluyken bu sille agır olmuştur onun için.ve o terk edilme sahnesinde her şey gozunun onunden gecer,tum yasadıkları,paylaşılanlar,kederler,mutlulklar..zordur bu yükü taşımak zor.geriye kalan ise bir damla gözyaşı(en cok da kalbinden) ve karsılksız atan bır kalp...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?