sokaklar uyudu artık öpüşebiliriz

goetica
" fotoğrafından kopardığım ba$ını yastığıma geçirdim. saçlarının kokusuyla bağı$ladım kendimi. çok sevdiğin silik nefretini yalnızlık terliklerimin altına yazdım. onu sevmediğim odalarda sürte sürte eritebilirim. buzdolabına tıkayıp dondurabilirim. denize fırlatıp çoğaltabilirim. onlar benim terliklerim..

ama korkma, ben boynunu güzel eğmi$ bir aslanım. yastığıma yaslanıp soruyorum; bana ne yaptın? ’sesin titriyor;’ seni hiç incitmedim ki, kim uydurdu bu yalanı..

beni hiç incitmedin oğlum, sadece canımı taşıyan bardağı devirdin..dayanabiliyorum tamam mı... "
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol