sigmund freud

freud’un 28 yaşında nişanlısına yazdığı bir mektup(henüz psikiyatri bölümüne girmeden önce):

henüz doğmamış ve alınlarında talihsizliğin yazılı olduğu bir grup insanın keskin bir şekilde hissedeceği bir kararı uyguladım az önce.kimi kastettiğimi anlamayacağın için söyleyeyim: benim biyografimi yazacak insanlardan söz ediyorum.son on dört yıla ait bütün günlüklerimi tahrip ettim;mektuplarımı,bilimsel notları ve yayımladıklarımın taslaklarını. yalnızca aile mektuplarını ayırdım.seninkiler bitanem tehlikede değillerdi.bütün eski arkdaşlıklarım ve dostlarım gözlerimin önünden bir kere daha geçip kıyamet günlerini yaşadılar...genel olarak dünyayla ilgili bütün düüncelerim ve duygularım ve özellikle dünyanın beni nasıl endişelendirdiğinin hayatta kalmaya kalmaya değmeyeceğine karar verildi.şimdi yeni baştan düşünülmeleri gerekiyor.ve oldukça fazla miktarda şey yazmıştım.fakat bunlar beni sarıpp sarmalıyordu,tıpkı kumun sfenks’i sardığı gibi ve kısa süre kısa süre içinde yalnızca burun deliklerim kağıt yığınının üzerinde kalacaktı. burada yaşayamam ve kendimi bu kağıtlardan kimin ortaya çıkacağı şeklindeki rahatsız edici düşünceden kurtarmadan ölemem.üstelik;hayatımdaki kararlı aradan öncesine,yani bizim bir araya gelmemizden ve benim meslek sçimimden öncesine düşen herşeyi arkamda bıraktım:uzun zamandır ölülerdi zaten ve onurlu bir şekilde defnedilmelerini esirgememek gerekiyor.bırakalım biyografi yazarları uğraşsınlar.nırakalım her biri kendi ’kahramanın gelişiminin başlangıcı’ nda haklı olduğuna inansın.yollarını nasıl şaşıracakları düşüncesi beni şimdiden eğlendiriyor.