barış akarsu

sene 2005...

türkiye’de kan deli akıyor ,elini sallasan $arkıcı/türkücü elemeleri... atv de bir yarı$ma yapıyor.

topluyorlar 10 küsür genci.
eğitiyorlar,giydiriyorlar.

biri var aralarında;sürmeleri akmı$,kotu yırtık,safça...elindeki saz yetiyor gibi duruyor canına.inceden bir gülümsemesi var.

asi biraz belli.gitarı çok kum görmü$,eli çok ate$ yakmı$ belli...

gür sesi ve yeni yeni filizlenen "türkiye’de rock müziğin kitlele$mesi" durumunun da pozitiflikleriyle sıyrılıyor diğerlerinden.

gülüyor hep gülüyor.

her gördüğümde sarılıyor birilerine."ne sevgi pıtırcığı çocukmu$" diyorum içimden,"haluk levent çakması seniii...onu da sevmem sütoğlan! seni de sevmedim" diyorum.

gülümsüyor di$lek di$lek,gülümsüyorum.

sonra bir arkada$ anlatıyor.onların yazlığın olduğu yerde gitar çalarmı$ sütoğlan.parası olmazmı$ hiç.anlatıyor...$öyleydi de,böyleydi diye...

"bak adam ne oldu $imdi! vay a.k.!" diyor.

aradan bir zaman geçiyor...bizim oğlan pek görünmüyor ortalarda.

sonra bir bakıyorum dizi çekmi$ $ap$aldan bozma oyunculuk yapıyor.ne hikmet; yine gülümsüyorum.

"sevmiyorum sütoğlan seni! gülme bana öyle...off deği$tirelim kanalı."

sonra bir gün haberlere denk geliyorum.

barı$ ölüyor diyorlar, yüzü kırılmı$ diyorlar.

alta veriyorlar $arkısını, koyuyorlar en di$lek gülümsemelerini ekrana..

gülmüyorum.

gülmüyorum.

ağlıyorum sütoğlan, ne yaptın be?

$imdi "ölmeyecek" diyorlar ya, biliyorum ben; öleceksin.

ama ben artık hiç gülmeyeceğim seni gördüğümde.