annesi vefat eden arkadaşın haber vermemesi

aslında doğrusu, annesi uzun zamandır hasta olan, sürekli görüşül(e)meyen ama yine kışın yapılan buluşmalarda görülen, yazın ise bir-iki ay boyunca hep birlikte olunan, birlikte denize girilen,sabahlara kadar film izlenen, boş boş oturulan, vampir oynanan,sarhoş olunan, aranızda diğer insanlarla olduğu kadar yakın ya da nasıl denir samimi olmayan daha doğrusu eskilerden tarafınızdan yarım bırakılan daha doğrusu nedensizce başlaması engellenen birşeylerin belki onun için değil ama sizin için hep bir mesafe olarak aranızda kalmış olan, sizin için herhangi birinden daha çok şey ifade eden, gözünde kendinizi değerli zannettiğiniz ve değer verdiğiniz birinin annesinin hastalığını bir seneden uzun zamandır saklamaya çalışması ama yine de herkesin herşeyi bilmesi ama yüzüne karşı birşey söylememesi, onun ise geçen bütün yaz boyunca herşey yolundaymış gibi hatta olabildiğince rahat davranması ki bunu üzüntüsünü belli etmemek, hafifletmek için yaptığına emin olduğunuz insanın ölümün yükü altında tek başına ezilmeyi göze alması olan başlık. insanın karşısındakinin üzerine gidemediği, üzüntüsünü bine katlayan bir durum. arkadaş annesinin üzüntüsünün yanına bir de neden haber vermedin dendiğinde çünkü senin desteğine ya da acıyan gözlerine ihtiyacım yoktu gibi sözler duymanın korkusu eklenir. neden, neden der insan. neden kendisine değer veren insanların yanında olmasını istemez ki bi insan. belki de bu kötü halini görmemizi istemedi diye avutursunuz kendinizi, onun üzüntüsüne daha da üzüntü, sıkıntı, bıkkınlık katmamak için ama bir yandan da kendinizi alamaz neden diye sormaktan ve düşünürsünüz bir daha onu her yazki gibi mutlu görebilecek miyim diye. bencilliğin sınırlarında mı dolaşıyordur acaba bu satırları yazan insan ya da en büyük üzüntüyü yaşayan arkadaşına en büyük haksızlığı mı yapmaktadır böyle bir durumda bile kendini düşünerek? muhtemelen evet bu soruların cevabı ama yanında olmak istiyo insan, sarılsam sımsıkı belki imkansız olsa da bu diner acısı belki birazcık diyor.