varoluşçuluğun kurucusudur. dünyanın yalnızca hakikat ya da deneyim olmadığını iddia etmiş, her ikisinden oluştuğunu söylemiştir. yani akılcılık rasyonalizm ve deneyimcilik empirizm aslında hatalıdır, her ikisi de doğrunun öğrenilmesi için, bilgiye varılması için iç içe olmalıdır. sorunların çözülmesi, hayatın keşfedilmesi için hem deneyim, hem de akıl eşit miktarda önem taşır.
kierkegaard insan olmanın düşünmekten daha fazla şey ifade ettiği konusunda ısrar etmiştir. insan sadece mantık yürüten akıldan ve ona tutturulmuş bir bedenden ibaret değildir. insan sadece bilen değildir. ayrıca o ister, seçer, eylemde bulunur ve hayatını renklendiren pek çok güçlü duyuyu tecrübe eder. bunların hepsi de insan olmanın ne anlama geldiği ile ilişkilidir. kierkegaard’a göre bu, gerçek felsefenin ne hakkında olması gerektiği ile ilgilidir. bu varoluş felsefesi olmalıdır.
rasyonalistler varoluşçuluğu kendi kuyruğunu yiyen bir yılan gibi görmüş, zaafları olduğu gerekçesiyle başta varoluş felsefesine önem vermemişlerdir. kierkegaard yine de yılmamış, çalışmalarını yapmış; ama bu sırada felsefenin amaç olarak belirlediklerine inancını kaybetmiş, yeni amaçlar çizmiştir. kierkegaard’ın yarattığı varoluşçuluk akımı felsefeyle bu yönden ters düşmüş olmasına rağmen, husserl tarafından geliştirilecek ve jean paul sartre’nin aşık olacağı modern halinin ilk şekline bürünecektir.
(bkz: varoluşçuluk)
(bkz: rasyonalizm)
(bkz: empirizm)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?