inancını yitirme!: dü$tüğün çukurdan ötürü mü duyulmuyor sesin, sesin senin değil mi?
bak bana kalırsa hayat dediğin $ey zaten bir yanılgılar bile$imi.. minicik bir hafıza toplamı dü$ün hele:
çocukken yalnızlığın inançsızlığa olan etkisini kavramayacak kadar mutluydum. dost adını vermediklerimin aradan geçen zaman sonunda dost adını veremediklerimle kıyaslarını yaptığımda elime geçen sonuç, acıydı: mütemadî bir yalnızlıkla ba$ba$aydım. yalnızlığın yalın cidarının giydirildiği ruhuma, ağzımdaki alçı tadına ve bu doldurulması güç olan büyük bo$luğa aldırı$sız kalamadığımı farkettim. sözlerin anlamsızla$tığı, sessizliğin çekiç halinde çekiç-örs-üzengiye indiği ve devamında, az demlenmi$ çaylara ili$tirilen sigaralarla oyalanılan o özlem duyulan hayat.. çok uzaktaymı$, anladım.
parasal durum, duygusal durum, dü$ünsel durum: -izm’i olmalıdır her insanın.
-izm dediğim zaten mumyalanmı$ bir papatyadır ki solmaz: doğru insan, doğru zaman, doğru mekân. ’gelecek kaygısı’, ha geldi ha gelecek kaygısı.
losing my religion diyor r.e.m..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?