mubadil

küçük iskender $iiridir..

mimozalar arasında rakı yudumluyorsun
serin bir haziran ak$amı,
sönmü$ yanardağlar var masanda
kimi, sevdadan emekli
kimi, öpü$meye hasret dudaklar gibi
kuru, çatlak ve titrek biraz

az sonra bir türkü söyleyecek
gökyüzünde uçu$an yıldızlar,
dağda e$kıyayı
$ehirde e$yayı ağlatacak bir türkü,
gecenin karanlığı arkasında naif ince saz,
çünkü insanı bırakmıyor türküler
türkülerdeki yalnızlık bir ba$ka türlü.

sanırım bu gece bu masadan
kuvvetli gaz lambaları ı$ığında
harikulade seyyah bir sirk kamyonu geçecek,
kafeslere kapatılmı$ mutsuz aslanlar geçecek
garsondan yolluk isteyen
ihtiyar meclisinden.

bastonları torunları gibi seven
yorgun bakı$larında ölümün uzaktan
dörtnala gelirken çıkarttığı tozu dumanı gözleyen
hayat ta$ları!
kırk yıllık meyhane arkada$ları!

her hafta boşalırken bir iskemle daha
ah bir duble daha bir duble daha!
ömrün son deminde kaliteli bir günah gibi
uzanırken allah’a

kadeh dü$mü$ kırılmı$
cam kırıklarında hayatım unutulmu$ fatiha!