onur caymaz

egosantrik tavırlarını ve kendini diğer büyük $air, yazar ve edebiyat adamları ile kıyaslamasını konuya dahil etmeden, nötralize bir perspektiften baktığımda onur caymaz`da gördüğüm ilk $ey : duygudurum bozukluguna sahip olduğudur. $ıpsevdidir; gonca özmen`le beraber olmadan evvel ona yazdığı çilek öğretmeni $iiri güzel olsa da belli bir amaç uğrunain$a edilmi$ yapay ve ka$kariko salgılayan bir kalpten yayılmı$ hayâl parçacıklarından ibarettir gözümde. öyle de kalacak.

mezellete mahâl yok; novellalarından en sevdiğim hakkında birkaç yorum yapmam gerektiğini hissettiğimdendir ki söyleyeyim : hayalperistanbul, kanımca onun tepe noktasıdır. müstehzi tavırlardan uzak bir insan olduğu zamanlarda edebiyat camiasına salık verdiği kıymetli bir tereke. gayet güzel; kah ve rengi, ba$arılı olarak nitelendirilemez ama okunası; ezilmi$ leylaklar kitabı, haldun taner ödülüne lâyık görülmü$ olsa da okunduktan sonra insanı bir "bence malumdur" kadar etkilemediği malumdur.

gerçek bir orhan kemal hayranı bir kere onur caymaz.. onda kendini buluyor sanki. onda farklılıklarla yaratılan sağaltılamaz yaralar ke$fediyor.. murathan mungan, edip cansever ve turgut uyar`a kar$ı da ayrı bir sempati besliyor ama selim ileri delisi, tekin gönenç sevdalısı en ba$ta.

onur caymaz;
reklamının yapılmasını ve övülmeyi sever. eğer kar$ısına geçip, "ben sizin okurunuzum" derseniz, o da "aa ne güzel; o zaman herkese söyleyelim onur caymaz okusun, yoksa ben de sizin canınıza okurunuzum " diyecek kadar basitle$ebiliyor.
acılardan bir abla, $arkıfelek, sevmek diye bir kelime ve leylak likörü harbiden iyi $iirleri, ötesiz.

rekik olmak istiyorum; olmuyor, olamıyor..
(bkz: ayav veviyovum ayav veviyovum popom kuvu kalıyo)

imza: r özürlü.