düş

bir jorge luis borges siiri,

gece yarısı saatleri saçıp savururken
bereketli zamanı,
daha da ötelere gideceğim ulises’in yoldaşlarından,
insan belleğinin ulaşamadığı
düşler ülkesine.
aklımın almayacağı parçalar kaldı bende
o sualtı dünyasından:
ilkel bir bitkibilimden otlar,
her türden hayvanlar,
ölülerle konuşmalar,
aslında hep birer maske olan yüzler,
çok eski dillerden sözcükler,
ve zaman zaman bir korku, gündüzün
bize sunduğuna hiç benzemeyen.
ya bunların hepsi olacağım ya da hiç biri.
o öteki olacağım bilmeden olduğum,
o öteki düşe, uyanık halime
bakmış olan kişi. şimdi onun değerlendirdiği,
yakınmadan ve gülümseyerek.