hicrani nin insanlıga verdigi hediye muzeyyen senar ormancı turkusunde giriş bolumunde tadından yenmez bir sekilde yorumlamıstır;
kime kin ettin de giydin alları
yakın iken ırak ettin yolları
mihnet ile yetirdiğin gülleri
varıp gittin bir soysuza yoldurdun
sen beni sevseydin arar bulurdun
zülfünün teline bağlar dururdun
madem ayrılmakmış senin muradın
niye beni ataşlara yandırdın
sen seni toplada kuşağın kuşan
ayrılır mı senin sevdana düşen
sefa geldin diye sarıp sarmaşan
niye benden muhabbetin kaldırdın
hicrani’yem der ki bakın halıma
dağlar dayanmıyor ah-u zarıma
elim ermez oldu kisbi kârıma
çünkü gülyüzlümü elden aldırdım..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?