yıl: 1956... "karşıma âniden çıkınca ziyâdesiyle şaşakaldım... nasıl bir edâ takınacağıma hükûm veremedim, âdetâ vecde geldim. buna mukâbil az bir müddet sonra kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni fevkalâde rahatlatan bir tebessüm vardı. üstümü başımı toparladım, kendinden emin bir sesle ’akşam-ı şerifler hayrolsun’ dedim..."
yıl: 2006... "âbi onu karşımda öyle görünce çüş falan oldum yâni... oğlum bu iş bizi kasar dedim, fenâ göçeriz dedim, enjoy durumları yâni... ama concon muyum ki ben, baktım ki o da bana kesik... sarıl oğlum dedim, bu manita senin... "hav ar yu yavrum?"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?