cok soguk bir kis gunu ataturk arabasini hazirlattirir. memleketindeki yasami gorecektir. herkes ataturk’un bu kararina sasirmistir fakat kimsenin sesi cikmaz. yollar kar icinde, kapali ve bugunku sartlara gore yollar yeterince gelismis degildir. araba hazirlanir, cikarlar, tepeler asarlar, kimi zaman araba kara saplanir, ataturk de arabadan inerek, arabayi iterler. yolarina devam ederlerken ilerde kosan bir koylu gorurler. ataturk arabayi durdurur ve koyluyu cagirir:
ataturk: bu havada tek basina dag basinda ne ariyorsun?
koylu: inegim kayboldu atam, onu ariyorum.
ataturk: bu sogukta kurtlar yer seni.
koylu: inegimi yedilerse, birakin beni de yesinler pasam.
ataturk: inegin ne kadar?
koylu: elli lira.
ataturk bu konusmadan sonra koyluye 100 lira verir ve otomobiline almak ister. fakat koylu buna karsi cikar ve inegini aramak ister. sadece parayi alir ve: ‘2 inek daha alacagim ve benim inegimle toplam 3 inegim olacak. hep 3 inegim olsun istedim.’ der.
ataturk yoluna devam ederken yanindaki bakan arkadasi sukru kaya’ya donerek:
‘3 inegi donma karsiligi dus edinmis bir milletin otomobil icindeki dahiliye vekili; merhaba, keyfiniz nasil?’
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?