bir nazım hikmet ran şiiridir..
iyi günlerimde çok eller uzanır ellerime
resmimi,suratımı baş köşeye asarlar...
fakat demir kapıların her kapanışında üzerime
ardında taş duvarların her kaldığım zaman
ne arayan beni,ne soran...
eeeehh,daha iyi be,bunun böyle olduğu...
minnetim ve borçluluğum yalnız sana kalsın.
iyi günlerimde benim unuttuğum insan eli
nasılsın?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?