karda izler birakiyorum avcilar pesime dussun
bir ucurum kiyisinda vursunlar beni ki dunya
uguldayip duran bir ucurum degil miydi zaten
karda izler birakiyorum avcilar pesime dussun
adimi yaziyorum kar ustune ve isligini ciglik
gibi incelterek yetisiyor ardimdaki tipi bana
siliyor adimi bir dal kirarak cam ormanindan
gecmisim kar sessizligiyle ozetleniyor artik
anilarim buz tutmustur asklarim kar yangini
omrum parmak uclarimda eriyen bir kar tanesi
karda izler birakiyorum avcilar pesime dussun
kar yagiyorken milyon bekerel huzun yagiyordur
derim ki kar ve huzun bir askin seyir defteridir
yolculuklar ve ayriliklarla anlatilabilir ancak
karda izler birakiyorum avcilar pesime dussun
bir ucurum kiyisinda vursunlar beni,vursunlar
bir kahkahayla cekip giderim karli ovalardan
sairler vurulmalidir,hayat yakismiyor onlara
.
(bkz: ahmet telli)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?