bir cemal sureya siiri.
sevgilim, bir gunun ortasi simdi
tasitlar hizla gelip geciyor, her yer kalabalik,
ben seni dusunuyorum bir bodrum kahvesinde
uzat bana uzat ellerini
izinli askerler goruyorum, kiritarak yuruyen isci kizlar
istanbul her gunku yasantisi icinde, ugultulu
guvercinler gunesten bir sessizligi biriktiriyor
ben seni dusunuyorum seni
hala tipki o ilk gunlerdeki gibi
kalbim diyorum kalbim
daha dun tezgahtan cikmis bir su sayaci gibi
aski anilar besliyor dusler kadar
bu yuzden diyorum ki ask eskidikce asktir
sevgi eskidikce sevgi.
gunumuz ekmegimiz, turkumuz
colugumuz cocugumuz
binalar yan yana yukselip gidiyor
vapurlarin agzi kopuk icinde
uzaklarda ne kapilar aciliyor
trenin biri bir istasyona variyor
ordan cikiyor biri.
her sey biliyor her sey
sen biliyor musun bakalim
seni nice sevdigimi?
ustune titredigimi?
geldigimi?
gittigimi?
hadi!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?