ataol behramoğlu

cok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
alip basimi gitmeyi yollar boyunca
seyretmek bir bozkir aksamini camindan bir otobusun
masal sehirlerini gecerken hizla

cok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
urpertili, simsicak tenini kadinlarin
salmak serin sulara govdemi
dusup gitmek ardina siirin ve askin

cok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
varoldugumu dusunmeyi, urpererek...
karanlik bir odada kucuk bir cocuk gibi
yagmurdan ve yalnizliktan urkek

cok sevdim birzamanlar, seviyorum yine de
dusuncemi genis ve sonsuz olanla birlestirmeyi
hircin ve ele gecmezce atilgan
uysal ve usulcacik benim olan seyi...

cok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
ve hep sevecegim beynim ve tenim varoldukca bu dunyada
piril piril olani, her zaman bir guz diriliginde
degismez ve degisken olani sonsuzca...