çocukluğumun bir bölümü bu sobanın çevresinde geçti.kış mevsiminde dışarda kar topu oynadıktan sonra eve gelir soba yanarsa hemen borusuna ıslak eldivenlerimizle sarılırdık.hem eldiven kururdu, hem ısınırdı ellerimiz.
meyve kabukları,kestane,fındık koyardık.sobanın çevresine oturup br yandan sohbet eder bir yandan kestanelerimizi fındıkarımızı yerdik.
bazen deney yapardık tükürürdük mesela sıcaktan buharlaşmasını izlerdik.kolonya dökerdik.patlayıp patlamayacağını ögrenmek için pil atardık içine.
ıhlamur çayı demlerdik.
patates atardık.
eşyalarımız daha çabuk kurusun diye altına serer yada üstüne asardık.
elimizi dizimizi yakardık.
sobanın ağzından çıkan ateşin yansıması tavana vururdu onu izleyerek uyurduk.
sobalı evin aileyi akrabaları birleştirici bir gücu vardı.iyiydi güzel zamanlardı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?