bu katliamda abilerini, babalarını, annelerini, kız kardeşlerini kaybeden sıra arkadaşlarım vardı lisede. gözlerinin önünde yaşanan vahşet onları hepimizden fazla büyütmüş, koca birer adama dönüştürmüş, gözlerinde onlarca yılın yorgunluğunu biriktirmişti. o zaman çoğumuz farkında değildik bunun.
şimdi hepsi anne baba oldu. hiçbiri unutmadı acısını. yüreklerindeki yaraların izleriyle, ama ümitlerini hiç tüketmeden inşaa ettiler, ediyorlar çocuklarının geleceğini.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?