annem bir gün çılgınca bizi tehdit edip, artık ne yaptıysak deli gibi sinirli peşimizden koşarkene birden kardeşimle durup, lambada dansı yapmaya başlamıştık. "şasi betito marianna luis alberto" diye bağırarak. kadın birden gülmeye başlamıştı ama biz de rahatlamıştık yırttık diye. yırtmayı düşünen ve bulduğu çözümü çok akıllıca bulan o zeka, cezasını ağır çekmişti, şimdi güldük geçtik, gelelim suçunuzun cezasına diye. işte şimdi o gülen suratlarda kalan sırıtışı düşünün. "anneler asla unutmaz" diye de eklemişti kadın. bizim ev diktatörlükle yönetiliyordu.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?