çocukluğumun geçtiği güneydoğu anadolu şehrinde,bayram sabahları ceplerimize doldurduğumuz harçlıklarla bakkala koşar,leblebi tozu,mantar tabancası,çatapat,kızkaçıran,torpil ve bir de dağdağan ile kamışını alırdık.
sonra kentte bir iki çocuk bu leblebi tozundan boğulma tehlikesi geçirdiği için valilik satışını yasakladı.bir daha da bakkallar satmadı ben büyüyüp,o şehirden ayrılana kadar.valilik ayrıca mantar tabancasından yaralanan bir kaç çocuk yüzünden bunları da yasaklamıştı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?