düşünüyorum öyleyse varım

my son is father
descartes, supheciydi. masanin uzerinde vazo oldugunu goruyordu ancak gozlerini kapatiginda da vazo orada olacak miydi? etrafinda insanlar vardi ama onlar gercek miydi? yoksa butun bunlari kendi zihni mi yaratiyordu? bir sey haric; hicbirseyden emin olamiyordu, hicbirseyin gercek olduguna inanmiyordu. tek gercek ise kendisiydi, (bkz: dusunuyorum oyleyse varim).
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol