düşersem yanarim

kötü insanları tanıma senesi adlı albümün 4. parçası.
sözlerini de yazayım tam olsun:
yine o kirli drum-setlerimin içindeyim ve hayatının en güzel parçasıyım, kırıklarının alçısıyım...
affim olsun hain darba, yediğim darbelerle sığındım rabb’a. 365 gün 52 berbat hafta ağıtlarımla rafta.
en büyük destekler çıkarsızlıktan ötürü lafta. ben aklımı dile düşürdüm, kapalı kapıdan kafamı çıkarıp kafayı üşüttüm, yüzüne okkalı cümleler üfürdüm. hey yabancı ben zaten yıllardır içime dönüktüm !...
parlayan bir alev gibi görünürdüm ama sönüktüm.hayat bir bot ve bot çevresi dolu büyük beyaz köpekbalığı.diptekiler iştahla düşünür tepede duran azığı. rüyalarımın öldüğü yerde uyudum ve yine bot battı, ilk rıhtım ben battım. ah tahtım.. vah bahtım...
dudaklarım kanayana kadar yapmak istediğim işte bu "rap". benim ol hep !... ölmek üzere olan dünyada bir ölümlü yaşar mahlası "kaf-kef" dualarım vesvası hannası eder def.

incecik ip üzerine koca ayaklar bindi, nefsim içine sindi
kirpiklerim titretmekte korkularından, düşersem yanarım.
o kadar içime sindim ki vinç getirsen kalkmaz başım. yo !. gömün burda canlı nâşım.
iç çekmekten, düşünmekten ağardı saçım. düşersem yanarım.

vicden bir güneş gibi, parladıkça ısınır için. geçen vakte bir zamanlar adını koyduk, niçin ?
çünkü gelen gider, makbulüdür kısası ziyaretin, "bana müsade, sana rast gelsin" budur hikayemiz.
taktir buyur kış bulutların kadar doluyum rabbim, bir ağlasam dolar taşar, seller alır bahçem bağım.
yükseldikçe nefesi kesilir, yalnız kalır dev dağım. aramadıkça düşman buldum, hasım solum sağım.
cehennemde soğuk bir gün, boğuk bir adam, donuk bir surat, bekle gelir bir gün beklediğin murad.
bazılarına gül dikenicesine batar rahat, nefret edercesine yaşar hayat, buyur mezara yat!...
soğukluk içime hükmedince güneşim buz adası,. şem ile pervâne misâli sagonun aşkı..
sessizliktir içimden geçirdiklerimin sedâsı, duymakta olduğun engin sözler derin denizlerimin dalgası