"eğer gidersen, beni bırakıp gidersen dönene değin kıpırdamayacağım. senin aşkının dışında hiçbir şey , ama hiçbir şey beni hareket ettiremez. burada hiç kıpırdamadan seni bekleyeceğim. sense beklenmenin içe çeken enerjisiyle hep benim durduğum merkezin etrafında döneceksin. yaptığın, yaptığını sandığın tüm eylemler benim hareketsiz, durağan ve taş gibi duruşumun etrafında gerçekleşecek. benim merkezini oluşturduğum bu daireden asla kurtulamayacaksın." dedi kadın ve öylece durdu sanki aşktan yapılmış bir heykelmişçesine ya da bir heykel aşk olmuşçasına...
ruhu yukarı doğru hareket edene kadar hiç kıpırdamadı kadın gerçekten de. ve fakat ruhu kanatlandıkça merkezini oluşturduğu daire de yukarılara tırmandı ve adam da daireyle birlikte...
cem mumcu
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?