dota

şimdi eskilerinden olduğum için , o güzel günleri (bkz: dota 1) hatırlayıp valve'ye sinirlenmeyeceğim.

2015 'de kullanıma giren metadan bahsetmek istiyorum. tam bir kolsuz metası haline geldi oyun. bu yaşımda hala bu oyuna haftada bir gün girip oynuyorum, evet eskisi kadar reflekslerim iyi değil fakat var biraz bildiklerimiz, ama strom 'a yapılan zulüm spartacus'e yapılmamıştır demek istiyorum. topluluk zaten eski kalitesinde değil , bu birazda y kuşağı ile alakalı bir durum fakat, herkes oynasın ,daha fazla para kazanayım diye şu bilgisayar oyunları tarihinin klasiğine edilen zulüm beni derinden yaralıyor. satranç gibi ilme ilme işlenerek oynanılan oyundan geriye; meta herosu al kafa göz dala dönüşmesi beni yormaktadır artık. bir diğer devrik cümlelerimle savunmak istediğim hero , rubicktir. ben hayatımı rubick'e adamışım , trolün , eğlencenin , en zayıf halimizle nasıl adalet dağıtacağımızı simgeleştirmişim. akıl oyunlarını geliştir , ergenken içerikler hazırlayıp insanlara nasıl oynamaları gerektiği konusunda destek vermişim, sen gel hedef kitlen y kuşağı zaarları (bkz: bir zaarlar topluluğu olarak y kuşağı) oynayamıyor akıl oyunları kuramıyor diye o efsane heroyu oynanamaz hale getir. haritanın açıklarından yararlandığı iki noktaya düzenleme getir , eğlencenin önünü kapat. yazarken sinirlendim, burada bitireyim cümleleri toparlayamıyorum.

tanım: içine günden güne sıçılan pc oyunu efsanesi