bir umit yasar oguzcan siiri.
sanirdim gunduzdu onlarla gecem
icimde umitti dost bildiklerim
ne zaman yikilip yere dustuysem
birakip da gitti dost bildiklerim
hepsi varken baharimda, yazimda:
kisin bir burukluk kaldi agzimda
seneler senesi oysa gozumde
cihana esitti dost bildiklerim
nerde o sozlere kandigim gunler?
her gulen yuzu dost sandigim gunler
acidan kahrolup yandigim gunler
ta canima yetti dost bildiklerim
meydana cikali asil cehreler
aydinlanmaz oldu artik geceler
yalanlar tukendi, indi maskeler
birer birer bitti dost bildiklerim
kokrar oldum bana *dostum* diyenden
yoksa yok olandan, varsa yiyenden
ne onlardan eser kaldi ne benden
beni benden etti dost bildiklerim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?