5 yıl kulllandım.şu hızlı tren hedesi olunca korktum.renkli yüzler,tuhaf hikayeler dinlemek istersen,kafan uçsun,istasyona varınca ayılsın istersen dumur üstüne dumur olursun bir yolculukla.bir çocuk vardı bir keresinde.yol boyunca irana nasıl gideceğinden,hayallerinden bahsetti harita üzerinde.tıp öğrencisiymiş.tren sincanda durdu. ben,inmem gerekiyordu indim.varmadan önce sincana kara kara adamlar gayet kabaca bizim huzurumuzu bozup bizim kompartmana girdi.o sırada yaşlı bir amca sincanda hızla inmeye çalışırken durmayan doğu ekspresinden,yere yığıldı.tıpta okuyan,hayalleri olan,son istasyonda inip oradan irana geçecek olan genç,inip amcaya yardım etti.ben de durağım orasıydı,pılımı pırtımı topladım,indim ve o iğrenç altın bileklikli kara kara adamlar,o çocuğun pasaportunu,tüm parasını çalmışlar,iyi niyetinden yararlanıp.hayalleri suya düştü mü yola devam etti mi bilemem.ama bu benim 5 yıl içindeki tek maceralı yolculuğum değildi o kesin.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?