doğan cüceloğlu

bana aldanmayın!
yüzüm bir maskedir,
sizi aldatmasın.
binlerce maskem var.
çıkarmaya korktuğum.
ve, hiç biri ben değilim...
olmadığımı göstermek
ikinci doğam oldu.
’kendinden emin biri’ dersiniz,
sanki güllük gülistanlık
benim için herşey...
adım güven belirtir.
ve,
oyunumun adı
ağırbaşlılıktır.
içimde ve dışımda denizler sakin,
herşeyin kumandanı ben...
fakat, inanmayın bana,
lütfen!..
herşey dışta düzgün ve cilalı,
hiç yıpranmayan, her zaman saklayan
o maske!..
altta ne güven, ne de rahatlık...
altta,
karışıklık, korku ve yalnızlık içinde bocalayan
gerçek ben!..
ama saklarım bu gerçeği savunuculukla
kimsenin bilmesini istemem
zayıf taraflarımı düşündükçe,
titrer ve sararırım...
ve başkaları görürse iç dünyamı...
gerçek beni ve yalnızlığımı!
işte, maskelerimi onun için takarım...
onun için, arkalarına saklanacak maskelerim var.
onlar, gösterişle kullanabileceğim
parlatılmış yüzlerim.
bana,
’sen değerlisin’ diyecek,
’maskesizken daha bir insansın’
’daha bir bendensin’
’daha yakın, daha bir dostsun’
diyecek bir bakışa
muhtacım...
benim yanıma sokulman kolay olmayacaktır!..
uyarırım seni dost!..
uzun yıllar kendini yetersiz hissetmiş ben,
sana kendini kolayca açmayacaktır...
bütün gücümle tutunacağım maskelerime
ne kadar sokulursan yakınıma
o denli şiddetli geri iteceğim seni...
kim olduğumu merak ediyor musun?
hiç merak etme...
ben çevrendeki
her erkek ve kadınım...
maske takan her insanım.

diye bir şiir yazmış olan kişi.