derviş ali

19. yuzyil bektasi ozanlarindandir. iki siirinde 1856-1860 tarihlerini veriyor. siirlerinden orta anadolulu, daha cok sivas koylusu oldugu seziliyor. oldukca guclu bir sanatcidir. yeniceriligin kaldirilisindan sonra anadolu ve rumeli’deki tekkelerin kapatilmasindan duydugu uzuntu uzerine yazdigi nefesten, yeniden kurulus ve kurtulus icin sah’in yollarini gozledigi anlasiliyor. bir siirinden haci bektas veli evlatlarindan, cagdasi feyzullah celebiyi mursit tanidigi anlasiliyor. onu cok sevdigi belli.

gercek kimligi, dogum-olum tarihleri bilinmeyen dervis ali’nin, on dokuzuncu yuzyilin son yarisina degin yasamis bir alevi ozani oldugu biliniyor. ancak, yine de yasami hakkinda ayrintili ve toplu bir sey bilinmemektedir. 1897’de yazmis oldugu iki siirinden zamanini cikarabiliyoruz.

son donemlerde duzenlenmis yazma dergilerde, bir cok siirine rastlaniyor. sosyal ve kisisel elestirilerle dolu, ogutsel kurallar iceren kosma tarzinda yazdigi siirler yaninda, din disi doga guzelliklerini yansitan siirleri de vardir.

coskulu sade bir soyleyisi var. inanclarini ve sevgisini basite dusmeden yalin bir dille soylemistir. cagina gore daha duru bir dil kullanir. siirleri kitap halinde yayinlanmamistir.


erenler, veliler, kirklar, yediler
on iki imamlar kurbaniyiz biz
okundu tekbiri, durduk kibleye
on iki imamlar kurbaniyiz biz

sahim sen kimseye bulma bahane
bir zaman soylensin iki cihane
riza lokmasini ulu divane
on iki imamlar kurbaniyiz biz

anamiz meryem’dir, atamiz
cibril nefesten zahirdir hukmune kail
bizi saha kurban etti azrail
on iki imamlar kurbaniyiz biz

yedi kerre yuncegizim kirptilar
ibrahim’in surusune kattilar
etimi de pare pare ettiler
on iki imamlar kurbaniyiz biz

kurbanlik koc ile bile yikandim
feristehler caldi, ben de sayildim
kirklar makaminda ben de doyuldum
on iki imamlar kurbaniyiz biz

dervis ali’ im, kanin na-haka dokme
el ne derse desin, sen ana bakma
sah yurumedikce postundan cikma
on iki imamlar kurbaniyiz biz.