çoban

bir meslek olarak ele alırsak;

birincisi büyük dikkat isteyen bir meslektir. önünüzdeki hayvanların tamamını çoğu zaman görmezsiniz, sürü genelde birbirine yakın hareket eder ama arada geri kalanlar ve önden giden ateşliler bulunur. bu durumda birkaç tecrübe neticesi fişlediğiniz hayvanlara çok dikkat etmeniz gerekmektedir. sözgelimi 100 hayvan bulunan bir sığır sürüsünde 8-10 hayvan her an ibnelik yapma potansiyeline sahip hayvanlardır. dikkat çook önemlidir.

ikincisi büyük sorumluluklar isteyen bir meslektir. gözüne çalı takılıp da kör olan hayvanın hesabını sizden sorarlar... hayvan miktarı arttığında sorumluluk oranı üstel olarak artar. "kurt" belasından söz etmedim bile!

üçüncüsü, sabır isteyen bir meslektir. işi kaptığınız birkaç hafta sonrası, tüm gün yatarsınız, canınız sıkılır. sabır ki sabır akşam gelsin...

dördüncüsü, tehlikeli bir meslektir. her an bir hayvanın peşinden koşarken ayağınızı burkup düşme potansiyeli vardır. yabani hayvanlar (kurt) genelde insanlardan korkarlar ama aç hallerinden allah saklasın. kışın tehlike 24 kat artar ayrıca bunu de belirteyim.

beşincisi, dayanıklılık isteyen bir meslektir. (ben burada sıçtım) kışın soğuk, yazın sıcak.. her daim ayaktasın ve öğlen yemek yeme lüksün yok! ama buz gibi pınarlar her an emrine amadedir.

sen tüm bunları nerden biliyorsun diyorsanız, e yaptım oradan biliyorum. valla.

mükemmel bir meslektir esasında. parası iyi olsa asla vazgeçmezdim. okumak zor iş. hele de mühendislik... ah ah!

bu arada çok önemli bir husus: koyun çobanı iseniz sürünün bölünme ihtimaline karşı her an hazırlıklı olmalısınız. ben koyun çobanlığı yapmadım çok anlamam ama, koyunlar birbirinden hiç ayrılmaz, sürekli yapışık gibi hareket eder. ama bölündü mü tam bölünür, asla birleşmez. hayvan sayısı çok ise bölündüğünü anlamazsınız bile. ağıla gelirsiniz bir de görürsünüz ki yarısı yok! bundan sonra sürünün diğer yarısından ümidi kesin derim ben eğer yaylada iseniz. (kurt problemi)