bir yunus emre siiri,
çıktım erik dalına
anda yedim üzümü
bostan ıssı kakıyıp
der ne yesin kozumu
uğruluk yaptı bana
bühtan eyledim ona
çerçi de geldiaydur
hani aldın gözünü
kerpiç koydum kazana
poyraz ile kaynattım
nedir diye sorana
bandım verdim özümü
iplik verdim cullaha
sarıp yumak etmemiş
becid becid ısmarlar
gelsin alsın bezini
bir serçenin kanadın
kırk katıra yükledim
çift dahi çekemedi
şöyle kaldı kazını
yunus bir söz söylemiş
hiç bir söze benzemez
münafıklar elinden
örter mana yüzünü
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?