soyadi, babasi paul ve annesi nouk’dan gelmektedir. birlestirince palahniuk tarzinda birseyler cikmis, kulaga da hos gelince "kullanalim biz bunu" dedirtmis olmasi muhtemeldir.
palahniuk’un kitaplarini okurken, her iki kitap arasinda 1 sene nadasa yatmaniz ve mumkunse bir onceki kitabi unutmaniz onerilir. zira butun konulari birbirinden ilgi cekisi konular olsa ve "bir daha bir daha" dedirtse de, kurgulari bir o kadar "tekduze"dir.
enterasan kahramanimiz vardir. bu kahramanin su anki durumu ile hikaye baslar. sonra kahramanimiz gecmise dönüp olaylarin baslangicindan su vakte kadar olanlari anlatir. ve gunumuze baglar, bu sirada gidisat ve çözüm dumur etkisi yaratirken, kurgu ve islenis bir o kadar dejavu dedirtecektir.
tavsiyem, dövüs kulübü nü sona birakip, ilkin gösteri peygamberi ile baslamanizdan yanadir. fight club’in kitaptaki sonunun, filmdekinden farkli oldugunu söylersek eger, sanirim su sona birakma isi biraz güclesebilir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?