bundan tam üç sene önce bir polis arkadaş vesilesiyle araçlarına binme gafletinde bulundum. ideolojik olarak insanları sınıflandırmam, aksine saygı gösteririm ve fikirlerini ifade etmeleri için mücadele ederim. ama o gece bindiğim çevik kuvvet minibüsünde durum hiç de beklediğim gibi değildi. daha doğrusu hata benimdi.
elvankente doğru yola çıktık. bir sürü beyni yıkanmış sözde vatanperver hükümet tasmalısı "hep bu gomöniğstler yüzünden" nidalarıyla salyalarını akıta akıta höykürdüler serviste emek mücadelesi içindekilere. kendimi zor tuttum. arkadaşın hatırı olmasa dayak yemek pahasına lafımı söyler bi temiz de dayağımı yerdim. bu tür yaşam formlarıyla aynı havayı soluduğumuz ve güvenliğimizi bu insan bozmalarına teslim ettiğimiz için utanıyorum. uğur mumcu ve hrant dink nasıl katledildi ve katilleri nasıl koruma altında sorularını sorarken artık şaşırmıyorum. böyle başa böyle tarak.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?