cengiz bektas

26 kasım 1934’te denizli’de doğdu. istanbul devlet güzel sanatlar akademisi’nde 3 yıl mimarlık eğitimi gördü. ardından almanya’ya gitti. münih teknik üniversitesi’nden mimar olarak mezun oldu. almanya’da mimarlık ve şehircilik alanında uzmanlık çalışmaları yaptı. 1962’de türkiye’ye dönüşünde orta doğu teknik üniversitesi inşaat işleri mimarlık bürosu’nda çalışmaya başladı. ardından ortak bir mimarlık bürosu kurdu. daha sonra kendi bürosunu açtı. ankara’daki bir yüksekokulda öğretim görevlisi olarak da çalıştı. mimarlıkla ilgili deneme ve inceleme yazıları var. şiirin yanısıra deneme ve gezi yazıları yazdı. çağdaş yaşamdan yola çıkan, toplumun kültür biriminin bilincinde, özden çıkarak biçimlenen bir şiire yöneldi. şiirlerinde yer yer motif olarak kullandığı anadolu kültürlerinin bir bütün oluşturduğunu vurguladı. 1999’da türkiye yazarlar sendikası genel başkanlığı’na seçildi. doğa ve insan temasını işleyen şiirlerinde yalın bir dil kullanmaya özen gösterdi.
eserleri

şiir:
kişi (1964)
akdeniz (1970)
mor (1974)
dört kişiydiler bir de ben (1975)
yeryüzünün yüreği (1978)
yerdeli gökdeli (1979)
zeytinli fırın sokağı (1981)
güz ey (1983)
onu birden (bütün şiirleri, 1990)
dışların içi (1994)

mimarlikla ilgili kitaplari:
mimarlıkta eleştiri (1967)
bedri rahmi nakışlı bir deneme (1975)
halk yapı sanatından bir örnek: bodrum (1977)
antalya (1980)
benim oğlum bina okur (1980)
duvarların dışı da senin (1982)
yuva mı mal mı (1983)
kimin bu sokaklar, alanlar, kentler (1987)
kuşadası, babadağ, şirinköy, trilye ve şirince (1987)

ödülleri:

1967 türk dil kurumu deneme ödülü mimarlıkta eleştiri ile

http://www.edebiyatturk.net/