cehenneme giriş

dante şiiri.

cehenneme giriş

dert şehrine benden gidilir,
bitmeyen azap içine benden gidilir,
lanetler arasına benden gidilir.

haktan aldı yüce ustam ilhamını
tanrı gücü yarattı beni
akıllar aklı, sevgiler sevgisi.

bir şey var olmadı benden önce tanrıdan başka
ve ben var olacağım varlık oldukça
girenler, her umudu bırakın benden içeri

bir kapının başında yazılı gördüm
bu karanlık, bu kapkara sözleri.
dedim: hocam, acı geldi bu sözler bana

içimden geçeni anlayan hocam
dedi: kaygıların yeri yok burada.
her çeşit korku bitmeli burada.

geldik gayri geleceğimiz yere
sana göreceksin dediğim dertli sürü,
akıl nurunu kaybetmişler sürüsüdür.

sonra tuttu hocam elimden
güler yüzü ferah verdi içime
ve girdik beraber esrarlı aleme.

acı sesler geliyordu uzaktan
tek yıldızsız havaların içinden,
gözüme yaş getiren feryatlar, derin iniltiler,

bir acayip diller, korkunç küfürler,
acıdan yanan, öfkeden kuduran
döğünüp çırpınan insan sesleri.

uçsuz bucaksız karanlıklar içinde
dönüp duruyordu bu ses kasırgası
deli rüzgarlarla kapılmış kumlar gibi.

korkular sardı içimi, dedim:
hocam, nedir bu karanlıkta duyduklarım?
kimdir böylesine azap çeken insanlar?

dedi: bahtsız ruhların perişan halidir bu,
o ruhlar ki dünyada gamsız yaşadılar
ne günah, ne de sevap işlediler.

iğrenç meleklerle bir aradalar şimdi,
o melekler ki ne asi oldular, ne kul,
yalnız kendi kendilerini düşündüler.

gökler leke sayıp atmış onları,
cehennemse alt katına almamış,
lanetliler görüp övünmesin diye.

dedim: hocam, bu ruhların dertleri ne?
sebep ne böyle yanıp yakılmalarına?
dedi: kısaca anlatayım sana:

ölmek umutları yok bunların
hayatlarıysa öyle pis ki zavallıların
her baht daha iyi, derler, bizim bahtımızdan.

adlarını hiç kimse anmaz dünyada,
hakkın rahmeti semtlerine uğramaz.
bırak, konuşmayalım onlardan, bak, geç.