caramio

reklamini az once izledim. "kadin"in "gorev"leri arasinda gorulen "hizmet etmek" tiye alinmis, bir sekilde. artik kadini "hizmet eder" goren zihniyet mi, yoksa kadinin dogustan gelen anac duygulari altinda filizlenen "hizmet etme" durtusu mu tiye alinmis orasi tartisilir. ofis ortami, iceri yakisikli bir personel (yeni oldugu havasi verilmis) giriyor, bayanlardan biri de diger bir bayanin durtuklemesi uzerine masasina dogru yoneliyor yakisiklinin ve "ben kendime cay almaya gidiyordum dusundum de belki siz de istersiniz?" diyor, cocugun ise "tabii olur" karsiligini vermesi ile kiz ekliyor "nasil olsun?", "iki sekerli". bayan karakter cay makinesine vardiginda hemen yaninda ulker makinesi oldugunu farkediyor (hani para atiyorsun o da sana istedigin cikolatayi veriyor)ve bir adet "caramino" alarak gozlerini dondure dondure masasina geri donuyor ki o esnada esas oglan "ee cay?" diye sesleniyor kiz ise "aa tabii icerim" cevabini veriyor, zaten slogan da "herseyi unutturur" ya da es anlamda bir sey. reklamin basinda insanin feminist duygulari kabariyor, "ulker" iste ne olacakti diyorsun kendi kendine ama sonrasinda ve sonunda "aaa, sasirdim!", "sasirmasam mi?" ikilemine dusuyorsunuz. "simdi bu reklam ne anlatiyor?" (ya bir sey anlatiyor ya da ben gercekten paranoyalar esliginde tek basina yaslanmaya mahkum bir ruh hastasiyim) dusun dur.