bir şehri bırakmak

dogdugun,buyudugun yillardir nefes aldigin sehire son kez bakiyorsundur,taksicinin islak muhabbetlerine istirak etmemek icin elinden gelen butun umursamazligin uzerindedir,sadece son bir kez daha goz gezdirmek istersin sehrine,cocuklugun vardir bu sehirde,ergenlik salakliklarin ilk sevismelerin,ilk asik oldugun kiz,ilk sicaklik hissettigin anlar,ancak artik birakiyorsundur sehrini,hayat denen cember icerisindesindir ve artik birakiyorsundur sehrini,taksiden inip agir adimlarla girersin kapidan,elinde biletin bir bilete bakarsin bir sehrine,cok zordur ayrilmak herseyden...
yer hostesi dalan gozlerinize dogru bakarak pasaport bilet lutfen der,uyanirsiniz dusunduklerinizden bir an icin,hala kararsiz beyin kivrimlarinizin verdigi direktifler size gitmenizi soyluyordur,verirsiniz pasaportunuzu biletinizi ellerinizi geri ceke ceke...
butun islemlerini hallettikten sonra ucaktasindir,hostesler bilindik hareketlerini tekrarlarken sen son kez sehrine bakmaktasindir kusbakisiyla,kimbilir belkide hostes o sirada canini kurtaracak onlemleri anlatiyordur sana,ama kimin umrundaki,senin aklinda assagisi vardir,geride biraktiklarin,sevdiklerin arkadaslarin,dostlarin,icmelerin,aglamalarin,gulmelerin,kavgalarin hepsi bu sehir icerisindedir,nefes aldigini ilk defa gorursun bir sehrin evet canlidir sehir senin anilarini,acilarini almistir bellegine,yavas yavas yukseliyordur ucak,artik pilot konusmaya baslamistir,o sirada sen sehrin sesini duymaktasindir;

geri gelmessen,vermem hikayelerini sana geri...