bir insana alışmak

onu kendi benliğinizden saymaktır..zordur bir insana alı$mak..

bir insanı alıp taa hayatınızın içine sokmaktır..

gülü$üne,bakı$ına,dokunu$una,cümlelerine alı$maktır..
devrik cümlelerinizin en güzellerini seçip onu anlatmaya çalı$maktır..

daha önce alı$tıklarınızın da gittiğini,günü gelince alı$tığınız bireyin de gideceğini bilerek bir $eylere emek verme çabasıdır..
hatta kimi zaman kendinizden önce onu dü$ünmektir ..

konu$madığınızda / görmediğinizde merak etmektir..
hep o olsun,daha fazla daha da fazla olsun istemektir..

ve en sonunda;
alı$tığınız insan günü gelince herkes gibi olduğunda lök gibi ortada kalmaktır..

sonunda elinizde bir tane fazladan bir insana alı$maya çalı$mak kalır..

o saatten sonra atsanız atılmaz,satsanız satılmaz,anlatsanız da anla$ılmaz..