bir gün icadiye de

bir gün icadiye`de veya sultantepe`de,
bir beste kanatlanir, birden oldugun yerde
bir kainat acilir, genis, sonsuz, büyülü,
bu günün rüzgarinda yikanan mazi gülü
dagilir yaprak yaprak hayalindeki suya
bir baska gözle bakarsin ömür denen uykuya.

belki en hulyalisi duydugun masallarin
o safak saltanati korularda dallarin
her ufku tek basina bekleyen eski camlar
bir sir gibi ömründen sizdirilmis aksamlar,
ardicla kestanenin her yillik macerasi
harap mezarliklarda ölülerin duasi
gelir ve tekrar dogar ölmüs sandigin aska
anlarsin ölüm yoktur gecen zamandan baska.
.

ahmet hamdi tanpınar